Ze zeggen dat het tussen mijn oren zit. Ik denk: niet
waar, het zit tussen mijn benen. Ze zeggen ook dat ik gek ben en ze laten het
zo klinken alsof dat altijd waar is. Of dat denk ik toch en soms denk ik dat ze
gelijk hebben.
Ik weet wel wat de norm is van normaal. Ik weet ook
dat ik dat een lelijk woord vind. Verder weet ik weinig, alleen dat weinig
weten af en toe ook handig is. Om te dromen, bijvoorbeeld, of om te leven. Ik
heb een dokter en een psychiater die allebei hetzelfde over mij denken. Als ze
erover praten, leunen ze achterover in hun fauteuil met de handen in hun haren
en geven mij uiteindelijk papieren met pillen op.
Soms neem ik
die. Meestal niet. Soms staar ik gewoon naar de muur, naar de grond of naar het
bed. Soms wiebel ik op mijn stoel weg en weer, op en neer. Soms gaan mijn
handen vanzelf over mijn benen, mijn dijen en mijn borsten. Soms lees ik te
moeilijk boeken en probeer ik daar iets van te onthouden. Meestal lukt dat
niet. Soms wil ik begeerd en gestreeld worden, verscheurd en verdeeld, genomen
en bespeeld. Soms wil ik gered worden. Door iemand met de juiste handen en
naam. Soms wil ik mezelf redden, maar weet ik niet hoe. Soms
wil ik gewoon seks om seks te hebben, om twee lichamen te zijn in plaats van
één. Om tijdelijk twee hoofden en twee levens te hebben. Ik houd van
tijdelijkheid. Het maakt details abnormaal belangrijk, zoals de kleur van mijn
sokken, de dagen van de week en de zweetdruppeltjes tussen mijn borsten
achteraf. Soms wil ik gewoon gewild worden.
Te veel willen,
is moeilijk, weet ik. Beheers je, zit recht, benen dicht, bloes dicht, knopen
dicht. Kijken mag, aanraken niet. Niets. Nooit. Raak me aan. Ruis in mij. Eet
me op. Lik me tot ik spin. Maak me nat. Betast me. Laat me verdwijnen. Benen
dicht, gedraag je, handen naast het lichaam, lippen op elkaar, kleren aan, broek
aan, verstand aan.
Kus me tot ik mooi ben. Neem me tot
ik vergeet. Heb me lief tot ik liever ben en liefst. Wil me tot ik iemand word.
Voor even, voor altijd. En daarna is er enkel een boom in de tuin waar een
vogel tjilpt, koffie in een kop die allang koud is, barsten in het witte
plafond, twee pillen, schimmel en slikken tot het voorbij is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten