woensdag 4 juni 2014

Open vragen en ongetwijfeld ook wat wakkere woede.

Laatst liep ik door mijn schone Brugge van mijn favoriete café naar mijn fiets die op de Grote Markt stond. Ik passeerde de vele bloemen en hun mensen die zij aan zij met het gedeelde verdriet om Mikey Peeters samen zaten te zwijgen. Negentien jaar jong was hij, leerling, vriend en zoon. Genadeloos gewelddadig werd hij neergestoken hoogstwaarschijnlijk omdat hij zijn vriendin moedig romantisch wilde verdedigen. Menselijk mooi zo leek Mikey te zijn al kende ik hem voor de rest helemaal niet, maar erg herkenbaar is dit wel.
Zinloos geweld, het is zo’n woord dat niet meer valt weg te slaan uit onze huidige maatschappij. Het doet te veel bittere belletjes rinkelen, zoals Joe Van Holsbeeck die doodgestoken werd voor een mp3-speler of Bart Bonroy uit Oostende die ook werd doodgestoken omdat hij iemand een sigaret weigerde. Zo’n treurig lijstje met veel verdriet, onbegrip, open vragen en ongetwijfeld ook wat wakkere woede.
Een week na zijn dood rouwt Brugge collectief. Verzamelde openbare kwetsbaarheid vraagt bijna om wegkijken. Met gebogen hoofd liep ik naar mijn fiets en wilde iets doen, maar kon alleen maar wegfietsen en in alle stilte vloeken: Godverdomme.
Dat sommigen zomaar met messen rondlopen en die gemakkelijker gebruiken dan woorden of gezond verstand, kan ik met vele anderen maar moeilijk begrijpen. Dat die messen dan nog eens onschuldige mensenlevens tot de verkeerde soort dood veroordelen, valt nog moeilijker te begrijpen.
                                                      
Waar ik eigenlijk naartoe wil: laten we in het Brugge waarvan ik zo kan houden terug op zoek gaan naar dat hart waarin we Mikey zullen meenemen. Om dat gezond verstand opnieuw te voeden, om het warme woorden te geven, om tegemoet te komen in toekomstige conflicten en dan te kunnen kiezen voor geopende dialogen, omdat wij allemaal op ons eigen manier verzamelaars zijn van verdriet en dat daar wel iets uit te leren valt voor wie wil voelen en zien. 
Neemt u dit alles misschien even mee ter verruiming van het hoofd of het hart, u kiest, zoveel is altijd zeker. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten